s. Michaela Rak

18 lipca (sobota) świętujemy urodziny s. Michaeli Rak. Od wielu tygodni szykowaliśmy dla niej niespodziankę. Łatwo nie było, bo co można dać człowiekowi, który cały jest darem? Długo się zastanawialiśmy i w końcu – dzięki intuicji jednego z naszych Wolontariuszy – postanowiliśmy okazać to, o co s. Michaela modli się […]

Umierająca córka przywróciła życie mamie. “Kłóciłam się z Bogiem, ale potem zrozumiałam, że On widzi dalej” – s. Michaela Rak opowiada wstrząsającą historię. Jest w niej ukryty skarb. Także dla ciebie. Posłuchaj i zdecyduj co dalej.

Krótka historia o Bogu, który widzi dalej – o wiele dalej niż sięgają

“Przytul mnie na wieczność” – niech ci ta modlitwa towarzyszy w codziennej drodze krzyżowej – wśród twoich upadków, łez, zwątpień, zranień, oskarżeń, opluwań, w samotności, w tłumie myśli bez znajomej twarzy, wśród wystraszonych najbliższych, ale i we wszystkich gestach miłości, przyjaźni, serdecznego współczucia.

Prosimy Cię o pomoc dla osamotnionego

Dramatyczne pytania prosto w oczy Jezusa. “Chociaż nie wiem jak, chociaż nie mamy nic…”. “Czy to Twoja wola, czy tylko nasze szaleństwo?” Siostry modliły się w kaplicy, gdzie został namalowany pierwszy obraz Jezu ufam Tobie. Nagle siostra Michaela zaczęła modlić się na głos. Wszyscy zamarliśmy. Każde słowo poruszało do głębi

Siostra Michaela trzyma w dłoni jedną godzinę – jest bezcenna. Mieści się w małej Skarbonce Dobra. Otrzymała ją od dzieci z Polski, które wypełniły ten mały kartonik grosikami i złotówkami. Zamiast kupić lizaka lub gumę do żucia, zbierały dla swoich chorych rówieśników w Wilnie. Po podliczeniu okazało się, że uzbierały

Zwykły dzień. W pewnym momencie siostra Michaela dostrzega przez szybę, że ktoś zbliża się chwiejnym krokiem. Do hospicjum wchodzi bezdomny. “Siostra, posłuchaj, znalazłem Jezusa w śmietniku. Ma zniszczoną twarz. Tak nie może być” – powiedział. Zobacz co się stało potem.

Poruszyła Cię ta historia? Udostępnij ją swoim bliskim.

Ten cud dokonał się dzięki Wam. Powstało nowe Betlejem Miłosierdzia – piękny, przytulny dom, który stanie się pierwszym hospicjum dla dzieci na Litwie. Teraz go kończymy. Śpieszymy się, żeby zdążyć, żeby przyjąć chore dzieci, żeby je otulić w ostatnie dni, by czuły się bezpieczne i kochane i by w tej

Dobra nowina (nie tylko) na Zaduszki: “Śmierci już nie ma, jest przejście, Most do Nieba – etap kończącego się tu i teraz i początek nowego życia, które nie ma końca. W hospicjum tu i teraz, przejście i wieczność, zlewają się w jedno słowo: miłość” – s. Michaela Rak.Kocham i buduję, […]

Wyliczanka (o) Michaeli 😘 Dla wszystkich, którzy mają w sobie jeszcze wrażliwość dziecka: Kocha, lubi, szanuje, biega, tuli, buduje. A Ty?https://www.facebook.com/aniolymilosierdzia/videos/592854008124179/ 

Każdy z was jest dla mnie Miłością i Miłosierdziem – powiedziała s. Michaela Rak na początku koncertu Deus Meus w Gliwicach, w trakcie którego zbierano pieniądze na budowę Mostu do Nieba – pierwszego hospicjum dla dzieci na Litwie. Zbliżał się niedzielny wieczór. Zachodzące jesienne słońce chowało kolejne promienie pod śląskie […]

Nie wiem czy wiesz, ale Twoja hojność, czułość, udostępnianie naszych wieści, polecanie znajomym i ciche modlitwy wypełniły już tysiące zakamarków Mostu do Nieba – pierwszego hospicjum dla dzieci na Litwie.
To miejsce nazywamy Betlejem Miłosierdzia – także dlatego, bo będzie rodziło dla nieba. A tak na marginesie: zobacz co dzieci

Miejsce: Most do Nieba w Wilnie. Zadanie: zdążyć okazać miłość. Zaczęło się od prośby chorego chłopca, a dziś… Zobacz jak (pięknie i szybko) powstaje Most do Nieba – Betlejem Miłosierdzia – pierwsze hospicjum dla dzieci na Litwie. Kochaj i buduj!
Ps. Otulamy Cię z ogromną wdzięcznością!

“Nigdy nie chciałam być siostrą zakonną, uciekałam od tego. Jako dziecko chciałam podążać tą droga, ale później byłam zwykłą dziewczyną w zwykłym środowisku. Marzyłam o tym, by skończyć szkołę, studia, założyć rodzinę i było coś przedziwnego w tym, że zawsze byłam otwarta na takie prowadzenie “Boże, Ty mi pomóż”. On prowadził

TAK! Kolejny etap zakończony. Zawieszono wiechę na szczycie pierwszego hospicjum dla dzieci na Litwie. Trudno kryć wzruszenie i znaleźć odpowiednie słowa. Dziękujemy Bogu, że posłał Was, by pomagać. I dla WAS WIELKIE DZIĘKI, bo bez Was nie dalibyśmy rady.

– Przykład życia Jana Rodowicza “Anody” zbiega się z przesłaniem życia mojej mamy, więźniarki obozu koncentracyjnego w Majdanku, do którego trafiła za pomoc Żydom. Kiedy jako młoda dziewczyna zapytałam ją, czy się nie bała, ona odpowiedziała: “Dziecko, kiedy człowiek jest w potrzebie nie wolno się bać”. I to przesłanie jest nadal

S. Michaela bez owijania w bawełnę. O dramatycznej rozmowie z mamą, o jeszcze bardziej dramatycznych rozmowach z Jezusem. Szczerze o buntach, zwątpieniach i zaskakujących ścieżkach Boga. Zdradza też swoją codzienną poranną modlitwę:
Boże, nie daj mi, bym traciła oszczędzając, lecz zyskiwała rozdzielając. Amen
WYWIAD DOSTĘPNY TUTAJ
 

TAAAK! Mamy to: po wielu miesiącach starań s. Michaela otrzymała pozwolenie na budowę. A zatem, teraz już oficjalnie: BUDUJEMY MOST DO NIEBA – pierwsze hospicjum dla dzieci na Litwie. Wszystkie ręce na pokład.

2 maja – w Dzień Flagi – z rąk Andrzeja Dudy Prezydenta RP s. Michaela Rak otrzymała Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski. Dobro zwycięża. Zawsze. Przy okazji padły przejmujące słowa.

Małemu odchodzącemu chłopcu, który marzył o locie samolotem zorganizowała wojskowy śmigłowiec. Polska zakonnica spełnia ostatnie marzenia. Kieruje jedynym hospicjum na Litwie.

Mocny kandydat do radiowego reportażu roku! Polskie Radio Rzeszów – głęboki ukłon. Ps. Aby posłuchać, trzeba kliknąć w niebieski głośniczek na górze po prawej stronie.

Szokująca, mądra, przejmująca, pełna wzruszeń, szczera do głębi duszy. Taka jest ta rozmowa. O tysiącach spojrzeń i uśmiechów przed i po śmierci, wierze i zwątpieniach, ufności i wypudrowanym egoizmie.

Już pięć lat w Wilnie działa hospicjum błogosławionego księdza Michała Sopoćko. W tym czasie placówka opiekowała się trzema tysiącami osób różnej narodowości i różnej religii.

Założycielka ruchu hospicyjnego Cicely Saunders mówiła, że w hospicjum nie umiera się każdego dnia, ale żyje się co dzień pełnią życia. Ma Siostra podobne obserwacje? – Tak.

Krótki film prosto z Wilna o jednym z najbardziej szalonych pomysłów s. Michaeli Rak. Dała słowo. Powiedziała choremu dziecku “tak” w całkowitej bezsilności i jest tej obietnicy wierna. Szalone, ale… piękne. Prosta matematyka miłości. Prosta droga do pojednania.

W Hospicjum na druga stronę życia przeprowadziła już tysiące ludzi…Teraz ma nowy cel. Chce stworzyć miejsce, gdzie chore dzieci będą mogły poczuć się nie jak w placówce medycznej, ale jak w przedszkolu.

“Wcześniej planowałam, że będę studiować medycynę, że założę rodzinę i będę mieć co najmniej pięcioro dzieci. Bo nas w domu było ośmioro, ja jestem najmłodsza” – siostra Michaela Rak opowiada o zdejmowaniu ciężarów i szczęściu.

Dzień dobry TVN – reportaż z wileńskiego hospicjum i rozmowa, po której dziennikarze zaniemówili