Deus Meus

Niespodziewany Gość na dnie naszych zabarykadowanych otchłani. Cisza miłosnego spotkania w wodach śmierci. Nagle – wszystko, co było tępym bólem, staje się życiem. Dziewiąta, ostatnia już pieśń cierpiącej miłości z cyklu “Deus Meus na pustyni”. Tęsknota coraz większa. Spójrz, słuchaj, daj się kochać. Gramy dla Przyjaciół i Domowników pierwszego dziecięcego

Starożytny Trisagion – Trzykroć Święty – śpiewany między pocałunkami krzyża. Jest Ktoś, Kto rozumie każdą twoją łzę, lament i osamotnienie w przeciwnościach. Święty Mocny. Piasek i światło – adoracja cierpiącej miłości. Ósma pieśń z cyklu “Deus Meus na pustyni”. Posłuchaj, patrz, daj się kochać.
Gramy dla Przyjaciół i Domowników pierwszego

Udręczenie codzienności – głód prawdy i miłości – ból tak głęboki, że nie sięgają tam słowa. Choć trudno w to uwierzyć, jest na to lekarstwo. Mówi o nim, naszkicowana solą i światłem, siódma pieśń z cyklu “Deus Meus na pustyni – pieśni cierpiącej miłości”. Kiedyś znak największej hańby – dziś

Miłość na ławie oskarżonych. Ostatnia przemowa. Pytania odrzuconego Boga i te wstrząsające obrazy… Szósta pieśń z cyklu “Deus Meus na pustyni – pieśni cierpiącej miłości” zilustrowana została solą i światłem.
Gramy dla Przyjaciół i Domowników pierwszego hospicjum dla dzieci na Litwie. Zatrzymaj się. Słuchaj, patrz, daj się kochać.

1.

Czy Bóg inwestując w nas zostawił sobie jakieś oszczędności? Jakąś rezerwę, na wypadek, gdybyśmy jednak Go nie chcieli? Czy klęska odrzucenia może być niewysychającym źródłem miłości? Piąta pieśń z cyklu “Deus Meus na pustyni – pieśni cierpiącej miłości” to z jednej strony opowieść o ostatecznej decyzji Boga w stosunku do

Kołysanka dla niewinnego. Sól na szkle, światło, ciemność i bukiet bólu. Szokująca opowieść o łożu miłości zakochanego Boga. Czwarta pieśń z cyklu “Deus Meus na pustyni”. Gramy dla Przyjaciół i Domowników pierwszego hospicjum dla dzieci na Litwie. Zatrzymaj się. Słuchaj, patrz, daj się kochać.

1. Dobranoc, Głowo święta Jezusa

Trzecia pieśń z cyklu “Deus Meus na pustyni”. Bezsilna modlitwa Matki. Pytania cierpiącej miłości. Gramy dla Przyjaciół i Domowników pierwszego hospicjum dla dzieci na Litwie. Zatrzymaj się. Słuchaj, patrz, daj się kochać.

Stała Matka boleściwa
obok krzyża ledwie żywa,
gdy na krzyżu wisiał Syn.
1. Mój Synu najdroższy, Synu

Ostatnie słowa, ostatnie spojrzenie, ostatni ból. Druga pieśń z serii “Deus Meus na pustyni – pieśni cierpiącej miłości”. Gramy dla Przyjaciół i Domowników pierwszego hospicjum dla dzieci na Litwie.
Słuchaj, patrz, daj się kochać.

1. Jezu Chryste, Panie miły
Baranku bardzo cierpliwy!
Wzniosłeś na krzyż ręce swoje,
Gładząc nieprawości

Pierwszy odcinek z cyklu “Deus Meus na pustyni – pieśni cierpiącej miłości” ze specjalnym udziałem Antoniny Krzysztoń. Gramy dla Twórców, Przyjaciół i Domowników pierwszego hospicjum dla dzieci na Litwie. Słuchaj, patrz, daj się kochać.

1. Słońce nagle zgasło,
wiatr w huragan wzrasta.
Chociaż ciemno, przecież widzę,
jak umiera Pan