Moja Kapliczka – majowe za firanką

Zbuduj swoją kapliczkę. Z piernika, tekturki,
klocków, nawet z samych tylko oddechów,
spójrz w niebo i odpocznij z myślą, że
"nie jest możliwe, by Bóg nie odpowiedział
na ufność - nawet tę najmniejszą".

Fundacja Aniołów Miłosierdzia

Miejsce spotkania twarzą w twarz. Przystanek na skrzyżowaniu codziennych obowiązków, zamyśleń, trudów, zwątpień, radości, uśmiechów. Miejsce do szeptania tajemnic - tych różańcowych i tych poukrywanych po kieszeniach i zakamarkach sumienia. Zakątek do śpiewania i odpoczywania z modlitwami przekazywanymi z pokolenia na pokolenie. Moja kapliczka.

Sklejona z piernika, tekturki, gałganków, patyków po lodach, pudełek po zapałkach, z klocków Lego czy samych tylko oddechów, z figurką Maryi z plasteliny lub tą z pielgrzymkowych wspomnień. Moja kapliczka - mój schron ciszy, mój azyl, moja pocztowa skrzynka z listami bazgranymi na kolanie: "pomóż mi, pomóż chorej mamie, pomóż załamanemu tacie, pomóż zagubionemu synowi, pomóż zranionej córce, pomóż wyjść z długów, pomóż nie zwariować w samotności, pomóż mi, pomóż mi..."

Listy w kapliczce: pomóż mi, pomóż chorej mamie, pomóż załamanemu tacie, pomóż zagubionemu synowi, pomóż zranionej córce, pomóż wyjść z długów, pomóż nie zwariować w samotności, pomóż mi, pomóż mi...

Zamiast podpisu - kwiatki w wazoniku narysowane ołówkiem, serce pomalowane wysychającym flamastrem i na koniec kilka zaszyfrowanych wiadomości spisanych atramentem z łez. Moja kapliczka. Obejrzyj kilka z nich i podziel się swoją. Zbierzmy je jak kwiatki z łąki w jedno miejsce. Nawet jeśli będzie ich niewiele, zaniesiemy je wszystkie jak dziecko przynosi mamie trzy mlecze z niezachwianym przekonaniem, że niesie wielkie dzieło sztuki. I patrzy tymi swoimi wielkimi oczami, patrzy a mama... no właśnie. Pamiętacie co się wtedy dzieje w sercu dorosłego człowieka, gdy podchodzi do niego dziecko i daje mu kwiatka? Skoro my, którzy jesteśmy jacy jesteśmy, potrafimy jednak dawać dobre dary swoim dzieciom, np. kanapkę, przebaczenie, ciasto, uśmiech, przytulenie, kocyk, wysłuchanie, pomoc - np. plaster na kolano - to o ile bardziej Bóg, który jest dobry odpowie przebaczeniem, uśmiechem, przytuleniem, wysłuchaniem, pomocą na te wszystkie połamane kwiatki modlitwy w drżących dłoniach, ufajdanych w piaskownicy naszych pomysłów na życie.

Co dalej? Po prostu do dzieła. Znajdź miejsce i buduj. Poniżej kilka pomysłów jak to możesz zrobić.