Niespodziewany Gość na dnie naszych zabarykadowanych otchłani. Cisza miłosnego spotkania w wodach śmierci. Nagle – wszystko, co było tępym bólem, staje się życiem. Dziewiąta, ostatnia już pieśń cierpiącej miłości z cyklu “Deus Meus na pustyni”. Tęsknota coraz większa. Spójrz, słuchaj, daj się kochać. Gramy dla Przyjaciół i Domowników pierwszego dziecięcego hospicjum na Litwie.

https://www.youtube.com/watch?v=5PNifCAfPOk

Taka cisza trwa
gdy przychodzi święty czas
żywy zdrój
wody Twej
poi nas

Cicho płynie w dal
z serca Pana idzie w świat
piękny ten
komu Bóg
pokój dał

Niechaj przyjdzie ten
co spragniony łaski mej
dam mu pić
wodę mą
– mówi Pan

Słodsza jest, niż miód
będzie lampą u twych stóp
w duszy twej
mroku lód
stopi się

Wody Twojej moc
żyje we mnie dzień i noc
Studnio ma
zdrowie daj
zabierz lęk

Źródło życia me
nie omijaj nigdy mnie
dobroć Twa
wielka jest
chwalę Cię

Śpiew: Deus Meus
Solo: Kasia Olga Bogusz
Słowa: Andrzej Bujnowski OP
Muzyka i aranżacja: Lidia Pospieszalska
Oprawa graficzna: Magda Suszek-Bąk
Nagranie i montaż teledysku: Grzegorz Juziak i Jędrzej Niestrój
Produkcja muzyczna: Marcin Pospieszalski
Producent cyklu: @Fundacja Aniołów Miłosierdzia

Partnerzy medialni:
Stacja7.pl
Tygodnik Katolicki Niedziela
DEON.pl
Aleteia PL – Duchowość i lifestyle

Nagranie pieśni pochodzi z płyty Deus Meus pt. “Wniebowianki”