"SZARA GODZINA"
Słowa: Ernest Bryll
Muzyka, śpiew, piano, chórki: Krzysztof Iwaneczko
Aranżacja i produkcja muzyczna: Marcin Pospieszalski

Trzecia perła Ducha Świętego (w cyklu "Nadzieja na Moście do Nieba") miała ukazać smak radości. Ernest Bryll zilustrował ją wierszem pt. "Szara godzina". Dziwne, prawda? Bez fajerwerków, bez tortu i góry prezentów. Radość. Jaka jest jej tajemnica? Czy jej źródła znajdują się tylko w życiorysach farciarzy, którym "życie jakoś się ułożyło", którzy "zawsze mają z górki"? Ernest Bryll twierdzi, że klucze do radości poukrywane są zupełnie gdzie indziej - po kątach szarych chwil... Ale idźmy dalej. Krzysztof Iwaneczko napisał do tego wiersza muzykę, która brzmi jak codzienne oświadczyny, czułe przytulenie lub z dawna wyczekiwana pocztówka od ukochanego. Trudno opisać moc tej piosenki, ale gdy Arkadiusz Gola i Michał Szalast przesłali teledysk, po prostu nas... zamurowało. Jak to? Nie prościej byłoby zilustrować ten utwór słodkimi ujęciami o miłości? Wszystkim by się podobało. Spieraliśmy się o to przez kilka dni. "Mówią, że dobry fotograf widzi więcej. Chcieliśmy pokazać coś głębszego - odparł Arek Gola (autor zdjęć) - a mianowicie... świętość wszystkich chwil, sacrum każdego kroku i ludzi, którzy to sacrum po prostu odczuwają i z niego czerpią siłę". Gdy już ochłonęliśmy, obejrzeliśmy teledysk jeszcze raz... Odkryć obecność Boga na zwykłej asfaltówce z domu do pracy i z powrotem, na życiowych schodach, w ruinach planów i na pasach wśród tłumu nie cierpiących zwłoki spraw. Czy to nie piękne? Prawdziwa radość to ponoć potężna eksplozja, choć jej epicentrum znajduje się w głębi serca. Wywołać ją może tylko pocałunek Boga. Życzymy Wam tych pocałunków jak najwięcej.