Ostatnie słowa, ostatnie spojrzenie, ostatni ból. Druga pieśń z serii “Deus Meus na pustyni – pieśni cierpiącej miłości”. Gramy dla Przyjaciół i Domowników pierwszego hospicjum dla dzieci na Litwie.
Słuchaj, patrz, daj się kochać.

https://youtu.be/sUHcdFgRDRE

1. Jezu Chryste, Panie miły
Baranku bardzo cierpliwy!
Wzniosłeś na krzyż ręce swoje,
Gładząc nieprawości moje.

2. Płacz Go, człowiecze mizerny,
Patrząc jak jest miłosierny;
Jezus, na krzyżu umiera,
Słońce jasność swą zawiera.

3. Pan wyrzekł ostatnie słowa,
Zwisła Mu na piersi głowa;
Matka, pod Nim frasobliwa,
Stoi z żalu ledwie żywa.

4. Zasłona się potargała,
Ziemia rwie się, ryczy skała;
Setnik woła: Syn to Boży!
Tłuszcza wierząc w proch się korzy.

Twórcy piękna “Jezu Chryste Panie Miły – Deus Meus na pustyni”:
Słowa: Abraham Różniatowski (1610 r.)
Muzyka: Jan Siedlecki (1928 r.)
Śpiew: Deus Meus
Produkcja muzyczna: Marcin Pospieszalski
Oprawa graficzna – rysunek piaskiem i solą: Magda Suszek-Bąk – www.rysowanepiaskiem.pl
Nagranie teledysku: Grzegorz Juziak i Jędrzej Niestrój

Nagranie pochodzi z płyty Deus Meus pt. “Słońce nagle zgasło”.